تلخ است...

درد دارد...

رفتن کسانی از زندگیت که به آنها وابستگی عاطفی داری..

خاطرات خووب و شیرین و نابی را درکنارشان داری..

بهترین لحظات زندگی ات, اولین تجربه هایت..

دوست داشتنی ترین های زندگیت..

همه و همه را با بعضی ها شریکی...

باور کن..

درد دارد رفتنت..

اما..

و عشق یعنی گاهی بار سفر را بستن و رفتن...

حالا بار آن سه شنبه هایی که لبریز از من و تو بودنت را چگونه تنهایی به گرده بکشم؟؟

مسیحایی ترین ارامش دنیای من؟

رفتنت را چگونه تاب آورم..

MoonLover